شناسایی موتور نظام نوآوری فناورانه رادیودارو در ایران

فناوری رادیودارو، طی سالیان اخیر به پیشرفت‌های چشمگیری دست یافته و این مسئله علیرغم تحریم‌های جوامع بین‌الملل علیه فعالیت هسته‌ای ایران رخ داده است. این مقاله، به دنبال بررسی نظام نوآوری فناورانه رادیودارو در ایران با بهره‌گیری از رویکرد موتورهای نوآوری می‌باشد. از نظر مکانی، پژوهش حاضر میدانی و کتابخانه‌ای بوده و از نظر زمانی در رابطه با فاصله زمانی 1396-1359 انجام شده است. مبنای نظری پژوهش حاضر، موتورهای نوآوری سورس می‌باشد. این مسئله با استفاده از روش "پژوهش تلفیقی" و در دو بخش کمی و کیفی صورت می‌گیرد تا همه جوانب نظام بررسی و سنجیده شود. این امر در بخش کیفی با استفاده از روش "تحلیل تاریخی رویدادها" و در بخش کمی با استفاده از پیمایش و مدل معادلات ساختاری صورت پذیرفت. آنگاه طبق روش طرح اکتشافی، موتور محرک نوآوری نظام نوآوری فناورانه رادیودارو شناسایی شد. طبق نتایج بخش کمی دریافتیم که حلقه‌های "موتور ساختاردهی" تشکیل شده است اما با توجه به نتایج بخش کیفی می‌توان دریافت که مشخصات نظام در موتور ساختاردهی، به طور کامل در رابطه با فناوری رادیودارو دیده نمی‌شود. بنابراین، شکل‌گیری ناقص موتور ساختاردهی را پذیرفته و بر این اساس، توصیه‌های سیاستی برای شکل‌گیری کامل این موتور را ارائه خواهیم کرد .